PSİKOLOJİK DANIŞMANLIK MERKEZLERİ
Randevu : 0532 158 35 55

EVCİL HAYVANLAR VE ÇOCUKLAR

Soyut kavramlar çocuklarda 10-11 yaş sonrasında kavranmaktadır. Bu yaşlardan önce çocuktan, anne-babanın cevaplamakta zorlandığı birçok soru gelmektedir. Örneğin, nasıl doğduğu, ölümü, neden o anne-babası başkaları değil, neden bu evde yaşıyor gibi.. Hayvanlar tam da bu noktada devreye girmektedir. Özellikle doğumlar ve ölüm kavramlarını anlamasında çocukların hayvanlarla yaşamasının oldukça etkili olduğu düşünülmektedir. Örneğin balığı ölen bir çocuğa, anne-babasıyla beraber balığa küçük bir cenaze düzenlenmesi ölüm kavramını görüp öğrenmesinde ve bu duruma alışmasında faydalı olmaktadır. Ardından yeni bir balık alınarak yaşama devam edilebileceğini görmesi de aynı şekilde faydalı olmaktadır.

Evcil hayvan bakmak çocukta sorumluluk duygusunu geliştirmektedir. Eve bir hayvan alma kararı sadece çocuğa bırakılmamalı, hep beraber ortak karar alınmalıdır. Çocuğa hayvanın temel ihtiyaçları (tuvaleti, yemeği, temizliği, sağlık ihtiyaçları) detaylıca anlatılmalı, bazı sorumlulukları onun da paylaşacağı açıklanmalı ve görev tanımlaması detaylı bir şekilde anlatılmalıdır. Çocuk böylece bir canlıya yardım etmenin, onun bakımını bir parça üstlenmenin, aldığı sorumluluk duygusunun kendisine verdiği özgüveni tadabilir. Hayvanların da hasta olabildikleri ve belirli aralıklarla aşı olmaları gerektiği bilgileri, çocuğun kendi yaşadıklarıyla bağlantılı ve bu durumlarla başa çıkmasını kolaylaştırmaktadır.

Bazı anne-babalar kendileri hayvanlardan korktukları için çocuklarına da hayvanların tehlikeli/zararlı vs. oldukları fikrini aşılamakta ve çocukları korkutmakta, hayvanlardan uzaklaştırmaktadırlar. Bu gibi davranışlar yerine, kendileri de hayvan korkularını yenmeye çalışmalı ve çocuklarının da hayvanlarla ilgili olumlu davranışlarını, düşüncelerini desteklemelilerdir.

Çocuk evcil hayvanlara bir şeyler öğreterek kendi de bazı şeyler öğrenmektedir. Korkularını bu şekilde yenebilir. İnsan ilişkilerinin de gerektirdiği sevme, verme, koruma duygularını da öğrenmektedir. Ayrıca evcil hayvan beslemenin stresi azalttığı, duygu durumunu dengelediği, tansiyonu düzenleyerek kalp sağlığını da olumlu etkilediği araştırmalarla kanıtlanmıştır.

Hem evin fiziksel şartları hem de ailenin ekonomik durumu göz önüne alınarak karar verilmesi gerekmektedir. Bu şartların karşılanmadığı durumda bu fikir doğal olarak ertelenmelidir. Sadece çocuk açısından değil, eve gelecek hayvanından ihmali veya istismarı önlenmesi açısından da bu durumlar iyi değerlendirilmelidir.

Yukarıda bahsettiğimiz duygusal ve ruhsal kavramları geliştirmek sadece hayvanlarla sağlanır demek doğru değildir. Evcil hayvanlar, çocuğun yaşadığı  kayıp (ölüm), ev değiştirme, okul değiştirme, anne-baba ayrılığı gibi olaylar sırasında “yerine koyma,paylaşma” görevi görmektedirler.

 KAYNAKÇA: Şenol,S. (2006). Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı. Ankara: HYB Yayıncılık